Tatiana i Aleksander (2CD)

Druga część "Jeźdźca Miedzianego" trochę mnie zawiodła, choć dalej uważam ją za dobrą, ciekawą pozycję, jednak momentami już nieco dłużącą się i przerysowaną.
Szkoda, że w tej części życie Aleksandra zostało odarte z pewnej tajemnicy, a zdanie, że podobały mu się wszystkie kobiety jakie w życiu spotkał zniżyło go strasznie do pozycji babiarza. Szkoda...
Zakończenie też mnie nie powaliło, było przerysowane jak w bajkach dla dzieci i napisane jakby od niechcenia. Mogłoby się zakończyć na tej pozycji, trochę się obawiam czy ta trzecia część "Ogród Letni" nie zanudzi mnie, ale i tak sięgnę po nią z ciekawości i przede wszystkim z powodu przywiązania do bohaterów... W pewien sposób polubiłam ich. Tyle wieczorów spędzonych na czytaniu o ich losach - szczęściu, bólu, cierpieniu, wyrzeczeniach jakie dla siebie ponieśli i niepohamowanej namiętności. Cieszę się, że trafiłam na "Jeźdźca Miedzianego".

"Lepiej poleć ze mną do miejsca, które lubię odwiedzać, leć za mną przez oceany, morza i rzeki, weź mnie za rękę i pozwól się prowadzić przez sosnowe szyszki i mech do Kamy, gdzie zmoczymy stopy w blasku słońca wyglądającego zza surowych szczytów Uralu. A ono obieca nam, że wstanie kolejny dzień, jeden dzień mniej; wstanie, by przeminąć. (...) Leć tam ze mną, spędzimy jeszcze jeden poranek, rozpalimy jeszcze jedno ognisko, wypalisz kolejnego papierosa, jeszcze raz popływamy, jeszcze jeden uśmiech, jeszcze jeden alskar do wieczności, którą nazywamy Łazariewo, mój Aleksandrze."

Druga część "Jeźdźca Miedzianego" trochę mnie zawiodła, choć dalej uważam ją za dobrą, ciekawą pozycję, jednak momentami już nieco dłużącą się i przerysowaną.
Szkoda, że w tej części życie Aleksandra zostało odarte z pewnej tajemnicy, a zdanie, że podobały mu się wszystkie kobiety jakie w życiu spotkał zniżyło go strasznie do pozycji babiarza. Szkoda...
Zakończenie też mnie...

2 część gorsza od 1 ale i tak kocham!

2 część gorsza od 1 ale i tak kocham!

Przeczytałam z ciekawości jak potoczą się losy głównych bohaterów. Nie sięgnę po 3 część bo uważam że druga była już trochę męcząca.

Przeczytałam z ciekawości jak potoczą się losy głównych bohaterów. Nie sięgnę po 3 część bo uważam że druga była już trochę męcząca.

Druga część mojej ulubionej serii - wracam co roku odkąd ją odkryłam!

Druga część mojej ulubionej serii - wracam co roku odkąd ją odkryłam!

Część 1 nie była wybitna, ale mocno wciągała i była przesiąknięta emocjami po ostatnia stronę.
Kontynuacja niestety jest przerysowana, płaska i mocno mi się dłużyła. Nie sądziłam, że aż tak zawiodę się częścią drugą.

Część 1 nie była wybitna, ale mocno wciągała i była przesiąknięta emocjami po ostatnia stronę.
Kontynuacja niestety jest przerysowana, płaska i mocno mi się dłużyła. Nie sądziłam, że aż tak zawiodę się częścią drugą.

Druga część cyklu trzyma poziom pierwszej i wspaniałe rozwija historię Tatiany i Aleksandra. Ci co pokochali pierwsza część nie będą zawiedzeni.

Druga część cyklu trzyma poziom pierwszej i wspaniałe rozwija historię Tatiany i Aleksandra. Ci co pokochali pierwsza część nie będą zawiedzeni.

Ta część jest o wiele lepsza od pierwszej. Pokazane realia wojny, przeżycia bohaterów. Mniej elementów miłosnych i "harleqinowych" opisów.

Ta część jest o wiele lepsza od pierwszej. Pokazane realia wojny, przeżycia bohaterów. Mniej elementów miłosnych i "harleqinowych" opisów.

Piękna i wzruszająca powieść.

Piękna i wzruszająca powieść.

"Tatiana i Aleksander" P.Simons to drugi tom z cyklu"Jeździec miedziany ". Niezbyt często zdarza mi się czytać romanse ale ta konkretna historia urzekła mnie już lata temu. Teraz gdy wróciłam do tej historii ponownie chwyciła mnie za serce. A Wy macie książki do których zdarza Wam się wracać?
"Tatiana i Aleksander" rozpoczyna się w momencie gdy para ukochanych się rozdziela. Ona , myśląc że Szura nie żyje, wyrusza w niebezpieczną podróż ku wolności. Przekracza granice z Finlandią, następnie trafia do Szwecji a później statkiem do USA - ojczyzny Aleksandra.
On natomiast wpada w ręce NKWD i następnie trafia do batalionów karnych, które są mięsem armatnim na pierwszej linii frontu wypierajacego nazistów z Europy. Czy tej dwójce uda się jeszcze spotkać w tej zawierusze wojennej? Czy dane im będzie wspólne życie i wychowywanie dziecka, które Tatiana urodziła na wyspie Ellis.
Ok , może momentami jest to bardzo niewiarygodna historia, ale zdecydowanie ma dla mnie swój urok. 😍

"Tatiana i Aleksander" P.Simons to drugi tom z cyklu"Jeździec miedziany ". Niezbyt często zdarza mi się czytać romanse ale ta konkretna historia urzekła mnie już lata temu. Teraz gdy wróciłam do tej historii ponownie chwyciła mnie za serce. A Wy macie książki do których zdarza Wam się wracać?
"Tatiana i Aleksander" rozpoczyna się w momencie gdy para ukochanych się...

Drugi tom Jeźdźca Miedzianego - "Tatiana i Aleksander" miałam okazję przesłuchać już jakiś czas temu. Co to były za emocje! Autorka potrafiła sprawić, że siedziałam jak na szpilkach. Parę głównych bohaterów rozdziela brutalnie wojna, ale oboje robią wszystko, aby móc znowu się zobaczyć. Wojenna literatura to nie jest coś, co mogłabym nazwać swoim konikiem, ale przez książki Paulliny Simons po prostu się płynie.

Uwielbiam i niedługo sięgam po trzecią część. Jestem bardzo ciekawa, co się w niej znajdzie, bo drugi tom mógłby być spokojnie końcem całej historii.

No i wciąż: uwielbiam głos Dominiki Ostałowskiej. Genialna robota, delikatność głosu aktorki jest hipnotyzująca i wciąga niesamowicie!

(recenzja nie jest współpracą reklamową)

Drugi tom Jeźdźca Miedzianego - "Tatiana i Aleksander" miałam okazję przesłuchać już jakiś czas temu. Co to były za emocje! Autorka potrafiła sprawić, że siedziałam jak na szpilkach. Parę głównych bohaterów rozdziela brutalnie wojna, ale oboje robią wszystko, aby móc znowu się zobaczyć. Wojenna literatura to nie jest coś, co mogłabym nazwać swoim konikiem, ale przez książki...